- przerwać w pół słowa
- прерва́ть (останови́ть) на полусло́ве
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przerwać w pół słowa [zdania] — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie skończyć rozpoczętej wypowiedzi, nagle przestać mówić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzruszył się i przerwał w pół słowa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pół — {{/stl 13}}{{stl 8}}licz. ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} jedna z dwu równych części jakiejś całości, czasem także w przybliżeniu równych części; połowa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pół chleba. Pół kilograma śliwek. Pół tysiąca złotych. Pół roku. Dzielić coś na … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przerwać — dk IX, przerwaćrwę, przerwaćrwiesz, przerwaćrwij, przerwaćał, przerwaćany przerywać ndk I, przerwaćam, przerwaćasz, przerwaćają, przerwaćaj, przerwaćał, przerwaćany 1. «rwąc przepołowić coś, przedzielić na dwie części, rozerwać, zrobić wyrwę w… … Słownik języka polskiego
przerwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}w pół słowa [zdania] {{/stl 13}}{{stl 7}} wtrącić się, przerwać komuś, nie czekając, aż skończy mówić; przeszkodzić komuś w kontynuowaniu wypowiedzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przerwali mu w pół słowa,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pół — «połowa czegoś, jedna z dwóch równych części» Pół jabłka. Pół miesiąca, roku. Pół szklanki herbaty. Dwa i pół metra materiału. Podzielić coś na pół. ∆ Pół czarnej «mała porcja czarnej kawy» ∆ Pół do pierwszej, drugiej itd. «godzina dwunasta,… … Słownik języka polskiego
słowo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I. Mc. słowowie; lm D. słów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znak dźwiękowy lub graficzny należący do systemu językowego, mający jakieś znaczenie lub modyfikujący znaczenie innych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zdać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zdanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zdań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
uciąć — dk Xc, utnę, utniesz, utnij, uciął, ucięła, ucięli, ucięty, uciąwszy ucinać ndk I, uciąćam, uciąćasz, uciąćają, uciąćaj, uciąćał, uciąćany 1. «oddzielić coś od czegoś za pomocą ostrego przedmiotu, narzędzia, skrócić przez cięcie; odciąć, obciąć,… … Słownik języka polskiego
urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… … Słownik języka polskiego